Τα ιδρύματα για μωρά απαντούν στις προσμονές και στις επιτακτικές μερικές φορές ανάγκες των βρεφών και των γονιών τους. Είναι, λοιπόν, απαραίτητα, είτε πρόκειται για βρεφοκομεία, για χώρους μόνιμης ή προσωρινής οικογενειακής τοποθέτησης, μικρούς σταθμούς φύλαξης, παιδικούς σταθμούς, υπηρεσίες νοσοκομείου κ.τ.λ.
Μπορούν να βοηθήσουν σημαντικά αν απαντήσουν στις ανάγκες των γονιών των μωρών και των ατόμων που τα φροντίζουν, αλλά μπορούν επίσης να είναι παθογόνα, πηγή επιπρόσθετων τραυματισμών, σοβαρών ελλείψεων, αποδιοργάνωσης, όταν οι ανάγκες δεν λαμβάνονται επαρκώς υπόψη.
Το βιβλίο αυτό επιμένει να καταδείξει τη βούληση των συγγραφέων που το απαρτίζουν να αντιληφθούν κάθε συλλογική οργάνωση, κάθε ίδρυμα, ως ένα θεσμό στην υπηρεσία των παιδιών τα οποία καλείται να φροντίσει. Η βούληση αυτή συνοδεύει μία κριτική σκέψη που δεν παρασύρεται από την τυφλή πολλές φορές "λογική" του ιδρύματος, μια λογική που μπορεί τελικά να καταλήξει να υπηρετεί έναν ψευδή "ιδρυματικό" εαυτό.
Γρηγόρης Αμπατζόγλου (Μεταφραστής)
Ο Γρηγόρης Αμπατζόγλου είναι ομ. καθηγητής Παιδοψυχιατρικής στην Ιατρική Σχολή Α.Π.Θ., συγγραφέας, επιμελητής εκδόσεων στον τομέα της δυναμικής ψυχιατρικής και της ψυχανάλυσης.
Γρηγόρης Αμπατζόγλου (Επιμέλεια)
Ο Γρηγόρης Αμπατζόγλου είναι ομ. καθηγητής Παιδοψυχιατρικής στην Ιατρική Σχολή Α.Π.Θ., συγγραφέας, επιμελητής εκδόσεων στον τομέα της δυναμικής ψυχιατρικής και της ψυχανάλυσης.
Pierre Delion (Επιμέλεια)
