Η συγγραφική γραφίδα του Ζήνωνα Σιερεπεκλή καταγράφει με τρόπο αυθόρμητο και αχανή εν τη πρώτη όψει θέματα, που αφορούν στη αρχιτεκτονική, (ελληνική) ιστορία και γλώσσα, πολιτική και επικαιρότητα, μεταξύ άλλων. Ουκ ολίγες φορές περιλαμβάνονται και παρεκβάσεις, ενίοτε σημαντικότερες του τίτλου-θέματος του εκάστοτε γραπτού. ∆ιάχυτη είναι, επίσης, η τάση για εμβάθυνση και περαιτέρω επεξήγηση· μια φωνή, που επιζητά ν’ ακουστεί, να ερμηνεύσει το κάθε τι —γύρω του και μέσα του—.[...]Το μεγαλύτερο μέρος των αναφθεγμάτων συντίθεται στο γ ́ πρόσωπο μέσω του οποίου διατυπώνονται αλήθειες ευρείας θεματολογίας του γράφοντος μαθημένες από τα exempla, πρωτίστως, της ίδιας της ζωής, της φιλοσοφίας, της γλώσσας, της μυθολογίας, της δραματικής ποίησης, της ιστορίας, της πολιτικής, αλλά και των κατεξοχήν Μουσών του γράφοντος: αρχιτεκτονικής, γλυπτικής, ανάγνωσης και γραφής (για ν’ ακολουθήσω την ταξινόμηση του ιδίου). Ιδού το στοιχείο της ανατροπής: οι τρεις τελευταίες απαντούν εξίσου στην κατηγορία των πρωτοπρόσωπων αναφθεγμάτων και των τριτοπρόσωπων αναφθεγμάτων, μεταφέροντας, αφενός, την προσωπική και κατ’ επέκταση υποκειμενική αλήθεια στη σφαίρα του οικουμενικού και αντικειμενικού και καθιστώντας, αφετέρου, το κάθε τρίτο πρόσωπο δυνητικό κάτοχό της.