Διαθέσιμο κατόπιν παραγγελίας
Αποστέλλεται την ίδια ή την επόμενη εργάσιμη
ISBN:
9789609538831
Κατηγορίες:
Έτος κυκλοφορίας
Εκδότης
Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών (Ε.Ι.Ε.). Ινστιτούτο Νεοελληνικών Ερευνών
Η δίτομη έκδοση περιέχει τις ανακοινώσεις του Συνεδρίου "Η ποιητική του τοπίου", το οποίο ήταν το πέμπτο συνέδριο της Ελληνικής Εταιρείας Γενικής και Συγκριτικής Γραμματολογίας και διοργανώθηκε σε συνεργασία με το πρόγραμμα "Νεοελληνική γραμματολογία και Ιστορία των ιδεών (15ος-19ος αι.)" του Ινστιτούτου Ιστορικών Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών. Οι τριάντα έξι επιστημονικές μελέτες που απαρτίζουν τη δίτομη έκδοση διερευνούν τους ποικίλους και σύνθετους τρόπους πρόσληψης και αναπαράστασης του τοπίου, πραγματικού και φανταστικού, σε κείμενα της νεοελληνικής λογοτεχνίας σε σύγκριση με κείμενα λογοτεχνιών άλλων γλωσσών καθώς και σε σύγκριση με την αναπαράσταση του τοπίου σε άλλες τέχνες (ζωγραφική, κινηματογράφος).
Η Χριστίνα Ντουνιά είναι καθηγήτρια Νεοελληνικής Φιλολογίας στο Τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Πτυχιούχος της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στην Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales, στο Νεοελληνικό Ινστιτούτο της Σορβόννης και στο Τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Δίδαξε στη Μέση Εκπαίδευση, στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων και στο Ανοιχτό Πανεπιστήμιο και εργάστηκε ως κριτικός λογοτεχνίας στο περιοδικό Αντί. Μελέτες και άρθρα της έχουν δημοσιευθεί σε περιοδικά και συλλογικούς τόμους. Το 2000 τιμήθηκε με το Κρατικό βραβείο δοκιμίου και το 2016 με το Βραβείο δοκιμίου της Ακαδημίας Αθηνών (Ίδρυμα Πέτρου Χάρη).
Ο Γιώργος Ξηροπαΐδης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1958. Σπούδασε φιλοσοφία, γερμανική και κλασική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο του Φράιμπουργκ, όπου και εκπόνησε τη διδακτορική του διατριβή με θέμα τη φιλοσοφία της γλώσσας του ύστερου Χάιντεγκερ. Είναι αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Γερμανικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, στο γνωστικό αντικείμενο της φιλοσοφίας της γλώσσας και της θεωρίας της λογοτεχνίας. Οι δημοσιεύσεις του περιστρέφονται γύρω από την τρίτη "Κριτική" του Καντ, τη φαινομενολογία (Χούσερλ), τη φιλοσοφική ερμηνευτική (Χάιντεγκερ και Γκάνταμερ), την κριτική θεωρία (Αντόρνο και Χάμπερμας) και την ιστορία των αισθητικών ιδεών (Καντ, Γερμανικός Ιδεαλισμός, Ρομαντισμός).
Η΄ Αναστασία Δασκαρόλη σπούδασε Γερμανική και Γαλλική Φιλολογία καθώς και Πολιτικές Επιστήμες στην Ελλάδα και στην Γερμανία. Είναι λέκτωρ στο Τμήμα Γερμανικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και διδάσκει θεωρία και πρακτική της μεταφράσεως καθώς και συγκριτική γραμματολογία. Διδάσκει επίσης λογοτεχνική μετάφραση στο διατμηματικό μεταπτυχιακό πρόγραμμα του Πανεπιστημίου Αθηνών "Μετάφραση-Μεταφρασεολογία", σε μεταφραστικά εργαστήρια του οποίου μετεφράσθησαν πεζά κείμενα των Friedrich Schleiermacher, Eduard Morike, Leopold Andrian κ.α.
Ο Γιώργος Βάρσος (γενν. 1955) κατάγεται από το Θέρμο Αιτωλοακαρνανίας και την Απείρανθο Νάξου. Μεγάλωσε στην Αθήνα την εποχή της στρατιωτικής δικτατορίας και των πρώτων χρόνων της μεταπολίτευσης μαθητεύοντας και στις πολιτικές εντάσεις της εποχής. Σπούδασε πολιτικές και κοινωνικές επιστήμες στην Αθήνα και το Παρίσι και συνέχισε με διδακτορικές σπουδές συγκριτικής φιλολογίας στο Μόντρεαλ και τη Γενεύη όπου και έζησε αρκετά χρόνια. Εργάστηκε στην Ελλάδα και στο εξωτερικό σε δουλειές ποικίλες, κυρίως μετάφρασης και διδασκαλίας. Σήμερα διδάσκει λογοτεχνία και μετάφραση στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο. Έχει δημοσιεύσει σχετικά μελετήματα, με επίκεντρο τη μετάφραση της ποίησης και ειδικότερα των ομηρικών επών. Έχει μεταφράσει, μεταξύ άλλων, Ε. Μ. Φόρστερ ("Ένα δωμάτιο με θέα", με τον Μανώλη Βάρσο), Βλαντιμίρ Ναμπόκοφ ("Μίλησε, μνήμη"), Έζρα Πάουντ ("Σπουδή των κάντο Ι-ΧΧΧ"), Ουόλτερ Πέιτερ ("Μάριος ο επικούρειος", υποψήφιο για το κρατικό βραβείο μετάφρασης) και, πιο πρόσφατα, Αλοΰσιο Μπερτράν ("Γασπάρ της Νύχτας", συλλογικό έργο).
Ο Ζαχαρίας Ι. Σιαφλέκης (Βόλος 1953) σπούδασε γαλλική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, και κατόπιν, στο Παρίσι, συγκριτική φιλολογία με ειδίκευση στη θεωρία των λογοτεχνικών μορφών. Εκεί ανακηρύχθηκε διδάκτορας με διατριβή που δημοσιεύθηκε λίγα χρόνια αργότερα. Δίδαξε στα Πανεπιστήμια του Παρισιού, των Ιωαννίνων και της Θεσσαλίας, και διετέλεσε καθηγητής στο τμήμα γαλλικής γλώσσας και φιλολογίας του ΑΠΘ. Δημοσίευσε επιστημονικές μελέτες πάνω στο αντικείμενο του ενδιαφέροντός του τόσο αυτοτελώς όσο και συνεργαζόμενος με ποικίλα περιοδικά έντυπα ή συλλογικά έργα στην Ελλάδα και το εξωτερικό, ενώ παράλληλα σημείωσε την παρουσία του με πρωτότυπα δημοσιεύματα στο χώρο της λογοτεχνίας.
Συνέβαλε στην ίδρυση της Ελληνικής Εταιρείας Γενικής και Συγκριτικής Γραμματολογίας (1986) της οποίας διετέλεσε επί 16 χρόνια αντιπρόεδρος και πρόεδρός της (2006-2009). Μέλος της αντίστοιχης Γαλλικής Εταιρείας και αντιπρόεδρος της Ελληνικής Σημειωτικής Εταιρείας, καθώς και μέλος του Δ.Σ. της Διεθνούς Εταιρείας Συγκριτικής Φιλολογίας, ενώ από το 1989 είχε την επιστημονική ευθύνη του περιοδικού Σύγκριση / Comparaison, επετηρίδας της ΕΕΓΣΓ.
Έφυγε από τη ζωή στις 18 Απριλίου 2017.
Η Ελένη Πολίτου-Μαρμαρινού είναι Καθηγήτρια Νεοελληνικής Φιλολογίας στο Τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, είναι ιδρυτικό μέλος και έχει διατελέσει πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Γενικής και Συγκριτικής Γραμματολογίας. Αντικείμενα της έρευνας και της διδασκαλίας της είναι η ελληνική λογοτεχνία του 19ου και του 20ού αιώνα, η Συγκριτική Φιλολογία και η Θεωρία της Λογοτεχνίας.
Η Κατερίνα Καρακάση γεννήθηκε στην Αθήνα, σπούδασε Γερμανική Φιλολογία στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Το 2001 ολοκλήρωσε το διδακτορικό της με θέμα "Φραντς Κάφκα: Ιωσηφίνα: η τραγουδίστρια ή ο λαός των ποντικών". Από το 2000 έως το 2005 εργάστηκε στο Πανεπιστήμιο του Essen-Duisburg, Γερμανία, στο τμήμα Γενικής και Συγκριτικής Γραμματολογίας ως επιστημονικός συνεργάτης. Από το 2005 είναι λέκτορας και από το 2010 επίκουρη καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Αθηνών στο Τμήμα Γερμανικής Γλώσσας και Φιλολογίας με αντικείμενο την Γερμανική Λογοτεχνία και την Συγκριτική Γραμματολογία. Από το 2006 είναι μέλος ΣΕΠ στο Ανοικτό Πανεπιστήμιο στην Ιστορία της Ευρωπαϊκής Λογοτεχνίας. Έχει δημοσιεύσει επιστημονικά άρθρα για την γερμανική λογοτεχνία του 18ου και του 20ου αιώνα, συγκριτολογικά και θεωρητικά γραμματολογικά ζητήματα, για την σχέση σώματος και λογοτεχνίας στον Διαφωτισμό και τον Μοντερνισμό κ.α. Μεταξύ του 2010 και 2012 ήταν υπότροφος της Humboldt-Stiftung στο Πανεπιστήμιο της Konstanz, Γερμανία καλεσμένη του καθ. κ. Koschorke. Από το 2011 συμμετέχει στο ερευνητικό πρόγραμμα Θαλής "Χρυσαλλίς" με επιστημονική την. κ. Ταμπάκη.
Έχει συμμετάσχει σε αρχαιολογικά συνέδρια στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες της Ευρώπης, με αντίστοιχες δημοσιεύσεις. Λαμβάνει μέρος στις ανασκαφές στο νησί Δεσποτικό, δυτικά από την Αντίπαρο, υπό την ευθύνη του αρχαιολόγου της Εφορείας Αρχαιοτήτων Κυκλάδων Γιάννου Κουράγιου.
Η Αικατερίνη Δούκα - Καμπίτογλου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε Αγγλική Γλώσσα και Φιλολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στα πανεπιστήμια Leeds και Reading της Μεγ. Βρετανίας. Είναι καθηγήτρια της Αγγλικής και Συγκριτικής Λογοτεχνίας στο Τμήμα Αγγλικής Γλώσσας και Φιλολογίας.
Το συγγραφικό-επιστημονικό της έργο περιλαμβάνει μεταξύ άλλων βιβλίων το "Plato and the English Romantics": διάλογοι (London and New York: Routledge, 1990), επιμέλειες εκδόσεων και δημοσιεύσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό, κυρίως σε θέματα που σχετίζονται με την ποίηση και την ποιητική του Ρομαντισμού, τη φιλοσοφία, την ελληνική λογοτεχνία, τη θεωρία της λογοτεχνίας και τις πολιτισμικές σπουδές. Στον ευρύτερο κοινωνικό χώρο συμμετέχει σε επιστημονικούς και πολιτιστικούς φορείς. Είναι παντρεμένη και έχει δυο γιους. Διετέλεσε Πρόεδρος του Τμήματος Αγγλικής και Κοσμήτορας της Φιλοσοφικής Σχολής. Από το Σεπτέμβριο του 2003 είναι Αντιπρύτανης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Ο Νίκος Μαυρέλος είναι Αναπληρωτής Καθηγητής της Νεοελληνικής Φιλολογίας στο Τμήμα Ελληνικής Φιλολογίας του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης. Η διδακτορική του διατριβή εστιάζει στο κριτικό έργο του Ν. Επισκοπόπουλου ("Οι κοσμοπολίτες και οι φουστανελοφόροι. Το ελληνόγλωσσο κριτικό έργο του Νικόλαου Επισκοπόπουλου", 2001). Έχει δημοσιεύσει ανθολογία διηγημάτων του Ν. Επισκοπόπουλου με εισαγωγή (2002), μία σχολιασμένη μετάφραση σατιρικών διηγημάτων του Ε. Πόε με εκτενή εισαγωγή ("Ο Σατιρικός Πόε. Διηγήματα", 2005), μία μονογραφία για το έργο του Εμμ. Ροΐδη ("Το ψηλαφητό παλίμψηστο της ροϊδικής γραφής. Ζητήματα λογοτεχνικής και πολιτισμικής θεωρίας", 2008), και τις μελέτες "Η επαρχία της ανυπάρκτου": Είδη, διακείμενα, γλώσσα και νεοτερική ιδεολογία στην "Αληθή Ιστορία" (΄Ανώνυμος του 1789΄)" (2016) και "Roidis΄ tangible images and Baudelaire΄s paintings of modern life. Aspects of Modernity in Emmanouil Roidis΄ works", LAP LAMBERT Academic Publishing, (2018). Μελέτες του έχουν δημοσιευτεί, επίσης, σε επιστημονικά περιοδικά, συλλογικούς τόμους και πρακτικά συνεδρίων. Ερευνητικά ενδιαφέροντα: Νεοελληνική και Συγκριτική Φιλολογία· Θεωρίες για τα λογοτεχνικά είδη, Αισθητική, Πολιτισμική Θεωρία, Θεωρία των Ιδεών, Θεωρίες διακειμενικότητας, Θεωρίες σχετικές με τον πεζό λόγο (αφηγηματολογία, θεματική, μορφολογική προσέγγιση κ.λπ.), Θεωρίες για τη Νεοτερικότητα (17ος - 19ος αιώνας)· Πεζογραφία και κριτική 18ου και 19ου αιώνα· Λογοτεχνία και ζωγραφική· Λογοτεχνία και Φιλοσοφία.
Η Σταυρούλα Γ. Τσούπρου (Αθήνα, 1968), δρ. Ελληνικής Φιλολογίας ΕΚΠΑ, είναι νεοελληνίστρια φιλόλογος, πανεπιστημιακός, δοκιμιογράφος, διηγηματογράφος και κριτικός λογοτεχνίας. Σπούδασε στην Φιλοσοφική Σχολή τού Πανεπιστημίου Αθηνών όπου και εκπόνησε την βαθμολογημένη με άριστα Διατριβή της (2005). Αρχικά εργάστηκε στον ιδιωτικό τομέα ως φιλόλογος της ελληνικής, της αγγλικής και της γαλλικής γλώσσας (κατέχει επίσης διπλώματα της Γερμανικής, της Ιταλικής και της Ισπανικής). Κατά τα Ακαδημαϊκά Έτη 2006-2009 δίδαξε (ως Διδάσκουσα Π.Δ. 407/80) τα μαθήματα της "Νεοελληνικής Λογοτεχνίας", της "Νεοελληνικής Φιλολογίας" και της "Συγκριτικής Γραμματολογίας", στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου / Καλαμάτα, ενώ, παράλληλα, στην διάρκεια των Ακαδημαϊκών ετών 2007-2011, παρέδωσε σεμινάρια σε μεταπτυχιακούς φοιτητές (με αντικείμενο την Θεωρία Λογοτεχνίας) στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης/ Τομέας Ανθρωπιστικών Σπουδών τού Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, στο Τμήμα Γλώσσας, Φιλολογίας και Πολιτισμού Παρευξεινίων Χωρών τού Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης (Κομοτηνή) και στο Τμήμα Φιλολογίας/Τομέας Μεσαιωνικών και Νεοελληνικών Σπουδών τού Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Κατά τα Ακαδημαϊκά έτη 2012-2013 και 2013-2014 δίδαξε "Ιστορία Νεότερης Ελληνικής και Ευρωπαϊκής Λογοτεχνίας" στην Δραματική Σχολή "Κεντρική Σκηνή", τής Μιμής Ντενίση, στην Αθήνα. Κατά το τρέχον Ακαδημαϊκό έτος 2014-2015 διδάσκει το μάθημα "Νεοελληνική Φιλολογία: 19ος & 20ός αιώνας", ως μέλος Συνεργαζόμενου Εκπαιδευτικού Προσωπικού στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο.
Στο ερευνητικό έργο της έχει ασχοληθεί συστηματικά με την Θεωρία τής Λογοτεχνίας και την εφαρμογή της στην Ανάλυση των λογοτεχνικών κειμένων, ενώ έχει συμμετάσχει με Ανακοίνωση σε περισσότερα από τριάντα Διεθνή Συνέδρια και Διεπιστημονικές Ημερίδες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έχει δημοσιεύσει μελέτες της για μία σειρά παλαιότερων και σύγχρονων πεζογράφων, κυρίως, αλλά και ποιητών, ενώ συνεργάζεται τακτικά με τον ημερήσιο και περιοδικό, έντυπο και ηλεκτρονικό, Τύπο. Είναι μέλος τής Ελληνικής Εταιρείας Γενικής και Συγκριτικής Γραμματολογίας, της Εταιρείας Παπαδιαμαντικών Σπουδών και της Εθνικής Εταιρίας των Ελλήνων Λογοτεχνών.
Έχουν εκδοθεί τρεις συλλογές δοκιμίων της: "Τάσος Αθανασιάδης. Με τα μάτια τής γενιάς μας", "Οι "παιδιάστικες" ιστορίες τού Κοσμά Πολίτη" και "Δοκιμές ανάγνωσης", ενώ εκδόθηκε και η Διατριβή της, με τον τίτλο "Το Παρακείμενο και η ...-(Δια)κειμενικότητα ως Σχόλιο στο πεζογραφικό έργο τού Τάσου Αθανασιάδη (και στα 21 εγκιβωτισμένα ποιήματα του πεζογράφου), από το Ίδρυμα Κώστα και Ελένης Ουράνη. Την άνοιξη του 2013 κυκλοφόρησε η πρώτη συλλογή Διηγημάτων της με τον τίτλο "Σε κοιτούν", ενώ την Άνοιξη του 2014 κυκλοφόρησε η έκδοση William Shakespeare, Άμλετ. Το κείμενο της παράστασης του "Πειραματικού Θεάτρου" τής Μαριέττας Ριάλδη, 1971-1972, Μετάφραση: Κοσμάς Πολίτης, Επιμέλεια - Σημειώσεις - Επίμετρα: Σταυρούλα Γ. Τσούπρου, Εκδόσεις Νεφέλη, 2014, η οποία τιμήθηκε με τον Έπαινο Θεατρολογικού Συγγράμματος 2014 των Κριτικών Θεάτρου, της Ενώσεως Ελλήνων Θεατρικών και Μουσικών Κριτικών.
O Eυριπίδης Γαραντούδης είναι καθηγητής Νεοελληνικής Φιλολογίας στο Τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθήνων. Γεννήθηκε το 1964 στην Kαβάλα. Σπούδασε νεοελληνική φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Aπό το 1986 έως το 1989 δίδαξε νεοελληνική γλώσσα και λογοτεχνία στο Iνστιτούτο Bυζαντινών και Nεοελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου της Πάδοβας. Aπό το 1995 έως το 2003 δίδαξε νεοελληνική φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Kρήτης (επίκουρος καθηγητής το 1999). Διετέλεσε επίσης ερευνητής του Iνστιτούτου Mεσογειακών Σπουδών του Iδρύματος Tεχνολογίας και Έρευνας, με αντικείμενο τη συγγραφή ιστορίας της νεοελληνικής μετρικής. Δημοσίευσε τα βιβλία: "Aρχαία και νέα ελληνική μετρική. Iστορικό διάγραμμα μιας παρεξήγησης", Πάδοβα 1989, "Πολύτροπος αρμονία. Mετρική και ποιητική του Kάλβου", Hράκλειο, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Kρήτης - Στέγη Kαλών Tεχνών και Γραμμάτων 1995, και "Aνθολογία νεώτερης ελληνικής ποίησης 1980-1997. Oι στιγμές του νόστου", Aθήνα, Eκδόσεις Nεφέλη 1998. Eπιμελήθηκε τα βιβλία: "Γεράσιμος Σπαταλάς, H στιχουργική τέχνη. Mελέτες για τη νεοελληνική μετρική", Ηράκλειο, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Kρήτης 1997 (σε συνεργασία με την Άννα Kατσιγιάννη) και "Tάκης Σινόπουλος, Xρονικό αναγνώσεων. Bιβλιοκρισίες για τη μεταπολεμική ποίηση", Αθήνα, Σοκόλης 1999 (σε συνεργασία με τη Δώρα Mέντη). Bιβλιοκρισίες και μελέτες του για θέματα της νεοελληνικής φιλολογίας δημοσιεύτηκαν σε περιοδικά και εφημερίδες.