Το βιβλίο του Πέτρου Ξιφαρά που κρατάτε στα χέρια σας προσφέρεται σε πολλαπλές αναγνώσεις. Αυτή η φράση κλισέ ισχύει για κάθε βιβλίο. Όμως στο βιβλίο του Ξιφαρά θα μου επιτρέψετε να επισημάνω μιαν ιδιαιτερότητα. Την εξής: και βέβαια αποτελεί την προσωπική μαρτυρία κάποιου, ενός απλού πολίτη, κατοίκου της χώρας αυτής που λέγεται Ελλάς, και που έτυχε να είναι έφηβος στα χρόνια του Β` Παγκοσμίου Πολέμου, έτυχε να είναι αριστερός, και κατά συνέπεια έζησε την περιπέτεια του τόπου μας, στη κρίσιμη 35ετία 1940 - 1974. Δεν ήταν απών από τα γεγονότα που σημάδεψαν αυτά τα δύσκολα χρόνια. Πόλεμος, αντίσταση κατά των κατακτητών και των ελληνικών παραφυάδων τους (ταγματασφαλιτών), εμφύλιος, Μακρόνησος... Για μια γενιά νεότερων αναγνωστών που δεν γνωρίζει τίποτα, ή σχεδόν, από το παρελθόν των πατέρων της ή των παππούδων της, το βιβλίο αυτό αποτελεί πολύτιμο βοήθημα για να δει, εξ αντικειμένου, όλα τα στραβά και των μεν και των δε, ώστε ν` αποκτήσουν «γνώσιν οι φύλακες»... ΒΑΣΙΛΗΣ ΒΑΣΙΛΙΚΟΣ

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]