«Εν αρχή ην ο λόγος»:
Μεγίστη προπατόρων εντολή.
Διαρκής η προς τις λέξεις, τον λόγον καθώς και τα παράγωγα αυτού άδολος λατρεία. Των εμπειριών αλλά και των απόψεων του γράφοντος σκληρή «δογματική» εμμονή (από τις ελάχιστες εναπομείνασες ολίγον προ του έσχατου προς την Αχερουσίαν ταξιδιού).
Πολυχρόνιοι οι ανά τον κόσμο υπηρέτες του λόγου ότι αυτών εστίν η καταξίωση στου ανθρωπίνου γένους τη συνείδηση.
Μακάριοι όσοι οι από της αμαθείας το κέλυφος δια του λόγου απέδρασαν. Διαρκής διαχρονική και αέναος η δια του λόγου αναζήτησις, ρομφαία πύρινος στα θεμέλια του όποιου σαθρού στερεώματος.
Στου μυαλού τους άδυτα περιπετειώδη ταξίδια, δείπνος μυστικός η επαφή με ομοτράπεζους συνδαιτυμόνες, νέκταρ η συνομιλία με τους δικούς τους από σάρκα και οστά Θεούς.
Συνάντηση ισότιμη στου Διγενή τ' αλώνια με τους υπηκόους και τους ακόλουθους του βασιλείου του Πλούτωνα. Συνάντηση άνευ φόβου με τον ίδιο το θάνατο.
Πομπή τεθνεώτων όσοι εν ζωή μοιρολατρικά αφέθησαν στην παθητική αποδοχή της δικής τους αμάθειας.
Νυν και αεί οι με γλωσσοκάλεμα του νου καθαγιαζόμενοι, το ανθρώπινο γένος ανά τους αιώνας διαιωνίζουν.
Αποκλειστικώς και μόνο "εις ώτα ακουόντων" η δια του εμμέτρου λόγου ειλικρινής κατάθεση ψυχής του γράφοντος.
Από καρδιάς ευχαριστίες στον Παναγιώτη Παπαθεοδωρόπουλο για το φωτογραφικό σχολιασμό των ποιημάτων. (γιώργος θ. τζιας, από την παρουσίαση της έκδοσης)