Το παρόν έργο έχει ως αντικείμενο τα μέτρα δικονομικού καταναγκασμού, ήτοι την προσωρινή κράτηση και τους περιοριστικούς όρους. Καταβάλλεται προσπάθεια να αποτυπωθεί διαχρονικά η εικόνα του οικείου κανονιστικού πλαισίου· αυτό φαίνεται περισσότερο χρήσιμο και αποδοτικό, ενόψει της πυκνότητας και της ασυνέπειας των συντελεσθεισών μεταβολών. Έτσι, ο χρήστης των εδώ παρεχόμενων πληροφοριών θα μπορέσει μόνος του να σχηματίσει άποψη όχι μόνο για τη φερεγγυότητα και την αποτελεσματικότητα του θεσμικού οπλοστασίου, αλλά και για τη συνέπεια και την ευαισθησία του έλληνα νομοθέτη. Ενός νομοθέτη που είτε παράγει, είτε αναπαράγει δεν κατορθώνει να απαλλαγεί από το σύνδρομο ότι όλα τα προβλήματα αντιμετωπίζονται μόνο ρυθμιστικά.
Μετά από κάποιες εισαγωγικές παρατηρήσεις, ο συγγραφέας αναλύει την επικουρικότητα στα μέτρα δικονομικού καταναγκασμού, τον σκοπό και την αιτιολόγηση των περιοριστικών όρων, την ανεπάρκεια των περιοριστικών όρων και την παρέμβαση του Ν 3811/2009. Στη συνέχεια εξετάζει τη σοβαρότητα των ενδείξεων ενοχής, τον κίνδυνο φυγής του κατηγορουμένου και τον κίνδυνο τελέσεως νέων εγκλημάτων ως προϋποθέσεις λήψεως μέτρων δικονομικού καταναγκασμού. Τέλος, εξετάζεται η προληπτική προσωρινή κράτηση σε συνδυασμό με το παρελθόν του κατηγορουμένου και τα χαρακτηριστικά της πράξεως.
Αποτελεί ένα ολοκληρωμένο από κάθε άποψη βοήθημα για τον νομικό, τον δικαστικό και τον ενασχολούμενο γενικότερα με την εφαρμογή του ποινικού δικονομικού δικαίου.

[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]