"...αν καθ΄ υπόθεσιν όλα τα εννέα τάγματα των αγγέλων ήθελον κρημνισθή από τους ουρανούς και γίνουν δαίμονες· αν όλοι οι από του αιώνος άνθρωποι ήθελαν γίνει κακοί· αν όλα τα κτίσματα ήθελαν αποστατήσει κατά του Θεού, μ΄ όλον τούτο όλαι αυταί αι κακίαι συγκρινόμεναι με το πλήρωμα της αγιότητας της Θεοτόκου, δεν ήδύναντο να λυπήσουν τον Θεόν, διότι Αυτή μόνη η Κυρία Θεοτόκος ήτο ικανή να Τον ευχαρίστηση κατά πάντα και να μη Τον αφήση να λυπηθή δια την απώλειαν των τόσων κτισμάτων, όσον ήθελε Τον κάμει να χαίρη υπερβαλλόντως δια λόγου Της μόνον, ήγουν διότι Αυτή μόνη ασυγκρίτως Τον ηγάπησε υπέρ πάντα, διότι Αυτή μόνη υπέρ πάντα υπήκουσε εις το θέλημά Του και, διότι Αυτή μόνη εστάθη χωρητική και δεκτική όλων εκείνων των φυσικών, των προαιρετικών και των υπερφυσικών χαρισμάτων, όπου ο Θεός διεμοίρασεν εις όλην την κτίσιν." (Νικόδημος ο Αγιορείτης)